Aby byli jedno
Czy możesz powiedzieć temu, którego Bóg stworzył na swój obraz i podobieństwo i
umieścił w swoim Ciele: Nie potrzebuję ciebie? Wiesz, nie rozumiem ciebie, jakoś inaczej niż ja
się zachowujesz, inaczej się modlisz, inaczej uwielbiasz, w ogóle jesteś jakiś inny… Nie
rozumiem twojej misji w Koś-Ciele… Nawet nie wiem, czy ją wypełniasz… Nie, nie, to nie ma
sensu, musimy się rozstać.
Wyobraź sobie, że właśnie odciąłeś rękę, która miała cię opatrzeć…
Aby byli jedno…
Jedność – słowo-klucz w modlitwie arcykapłańskiej Jezusa, która jest niejako
testamentem dla nas zostawionym: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich
słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w
Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał (J 17, 20-21)”.
Wyobraź sobie, że skaleczyłeś się w palec. Krwawi… Umysł twój zarejestrował ból. W
tej chwili tylko o tym możesz myśleć. Właśnie miałeś wyjść, ale się zatrzymujesz, nogi muszą
poczekać, aby ruszyć w drogę…, a właściwie na ten moment zmieniasz kierunek – w stronę
apteczki. Opatrujesz się… Ręka ze zranionym palcem nie jest do końca funkcjonalna, więc
jakoś radzisz sobie drugą… A teraz trzeba będzie uważać, żeby gdzieś tym palcem nie
uderzyć, nie spowodować głębszej rany… Część funkcji tej ręki na ten moment musi przejąć
druga ręka, umysł musi pamiętać o tym, co się stało, aby całe ciało wróciło jak najszybciej do
normalnej funkcjonalności… Bo tego to ciało pragnie i potrzebuje, najsprawniejsze jest właśnie
wtedy, gdy zdrowe są wszystkie członki.
Aby byli jedno…
„Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne [członki]. Jeśliby noga powiedziała: «Ponieważ
nie jestem ręką, nie należę do ciała» – czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała? Lub
jeśliby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czyż nie należałoby
do ciała? Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch? Lub gdyby całe było słuchem,
gdzież byłoby powonienie? […] Nie może więc oko powiedzieć ręce: «Nie jesteś mi potrzebna»,
albo głowa nogom: «Nie potrzebuję was» (1 Kor 12, 14-17.21)”.
Czy możesz powiedzieć temu, którego Bóg stworzył na swój obraz i podobieństwo i
umieścił w swoim Ciele: Nie potrzebuję ciebie? Wiesz, nie rozumiem ciebie, jakoś inaczej niż ja
się zachowujesz, inaczej się modlisz, inaczej uwielbiasz, w ogóle jesteś jakiś inny… Nie
rozumiem twojej misji w Koś-Ciele… Nawet nie wiem, czy ją wypełniasz… Nie, nie, to nie ma
sensu, musimy się rozstać.
Wyobraź sobie, że właśnie odciąłeś rękę, która miała cię opatrzeć…
„Kiedy zwracamy się do innych chrześcijan, to pierwsze pytanie, jakie powinniśmy
sobie zadać, to nie jest »co jest w nimi nie w porządku, co jest nie w porządku z ich doktryną«,
ale raczej »co Duch Święty teraz czyni«”.
Te słowa wypowiedział ks. dr Peter Hocken podczas konferencji Strefa Zero, która
odbyła się 25-26 czerwca 2016 roku w Katowicach. Brytyjski duchowny katolicki, historyk
badający rozwój Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i ruchu pentekostalnego w XX wieku,
jedność wszystkich chrześcijan miał głęboko zakorzenioną w sercu. Mówił:
„Każda chrześcijańska tradycja, grupa, denominacja niesie od Boga coś, co jest bezcenne”.
„Chrześcijanie, z którymi nie mieliśmy dotąd kontaktu, niosą wspaniałe skarby, których
my potrzebujemy – i to jest właśnie ekscytujące, odkrywanie tych skarbów”.
Spalając się dla tej idei, pragnął poprzez swoją działalność, również piśmienniczą,
doprowadzić do połączenia (connected) wszystkich chrześcijan. Miał być gościem specjalnym
konferencji Strefa Zero w 2017 roku, której hasłem przewodnim było właśnie Connected –
Połączeni, ale zmarł dokładnie w dniu, w którym konferencja się odbywała, stając się niejako
jej orędownikiem z Nieba.
„Papież Franciszek mówi do katolickiej odnowy charyzmatycznej – macie za zadanie
rozszerzyć chrzest w Duchu Świętym na cały Kościół. Ta odnowa jest wylaniem łaski, wylanej
przez Pana, to nie jest jeden z kolejnych ruchów w Kościele, ten ruch nie ma jakichś ludzkich
założycieli, ponieważ pochodzi z Nieba, z wysoka. Ta odnowa jest nieodłącznie ekumeniczna,
ponieważ dotyczy wszystkich chrześcijan. To nieodłącznie należy do natury Ducha Świętego,
Bóg to daje, aby połączyć na nowo wszystkich chrześcijan razem, aby podnieść i odbudować
jedność w całym Ciele Chrystusa”.
Możecie posłuchać nauczań dr ks.Petera Hockena ze Strefy Zero 2016 tutaj: Azusa, Rzym i Syjon cz.1 oraz Azusa, Rzym i Syjon cz.2
Gorąc zapraszamy do rejestracji: www.strefa-zero.com
autor: Magdalena Wróbel – od 2014 r. członkini wspólnoty Metanoia, w której posługuje m.in. w diakonii uwielbienia oraz
jako korektorka tekstów. Absolwentka IV edycji Szkoły Liderów. Zawodowo mgr pedagogiki o specjalności
pedagogika religijna i katechetyka oraz pedagogika opiekuńczo-społeczna. Lubi chodzić po górach i czytać książki,
interesuje się biblistyką, astronomią i sportem.
